βοθριοκέφαλος

Σκουλήκι που ανήκει στους πλατυέλμινθες σκώληκες και στην ομοταξία των κεστωδών ή ταινιών. Έχει μορφή επίπεδης ταινίας, μήκους 10-12 εκ. που διαιρείται σε πολλά ορθογώνια μεταμερή τμήματα, τις προγλωττίδες, που είναι ενωμένα σε μια αλυσίδα και γεννιούνται με εκβλάστηση από τον αυχένα του σκουληκιού ή σκωληκοκεφαλής του σκουληκιού. Ο β. ζει ως παράσιτο στο έντερο του ανθρώπου, του σκύλου και άλλων θηλαστικών, προσκολλημένο στα τοιχώματά του με δύο επιμήκεις πλευρικούς μυζητήρες, τα λεγόμενα βοθρία. Λίγο-λίγο, κάτω από την κεφαλή, και συγκεκριμένα στον αυχένα του ζώου, σχηματίζονται (με εκβλάστηση) νεαρές προγλωττίδες, ενώ οι τελευταίες της αλυσίδας, που είναι οι παλαιότερες και περιέχουν ώριμα αβγά, αποσπώνται και αποβάλλονται με τα κόπρανα του παρασιτούμενου ατόμου. Για να εξελιχθούν τα αβγά, έχουν ανάγκη νερού. Όταν βρεθούν στο κατάλληλο περιβάλλον, εκκολάπτεται από αυτά μια βλεφαριδωτή προνύμφη, η οποία κολυμπά ελεύθερη και καταβροχθίζεται από ένα μικρό καρκινοειδές του γλυκού νερού, της τάξης των κωπηπόδων. Το καρκινοειδές αυτό τρώγεται από μερικά ψάρια των γλυκών νερών, όπως ο λούτσος και ο σολομός. Εκεί η προνύμφη μετασχηματίζεται σε σκωλήκιο (σκωληκοκεφαλή) και παραμένει εγκυστωμένη στους ιστούς του ψαριού έως ότου αυτό φαγωθεί από τον άνθρωπο, ο οποίος είναι και ο τελευταίος ξενιστής. Τότε το σκουλήκι βγαίνει από την κύστη του, προσκολλάται στα εντερικά τοιχώματα και αρχίζει να γεννά τις προγλωττίδες με την ταινιοειδή μορφή τους. Το παράσιτο προκαλεί πολλές ενοχλήσεις, που εκδηλώνονται κυρίως με ναυτία, εμετό, διάρροια και, σε πιο επίμονες περιπτώσεις, με έντονη αναιμία. Για τη θεραπεία χορηγούνται ανθελμινθικά φάρμακα. Προγλωττίδα του βοθριοκέφαλου, που ζει παρασιτικά στο έντερο του ανθρώπου, του σκύλου και άλλων θηλαστικών.